ça va aller...
Wat een rollercoaster van emoties en ervaringen de afgelopen maand! Ik heb in mijn – vrij jonge – leven al heel wat ervaringen achter de rug: als vrijwilliger in een centrum voor straatkinderen in Marokko, als jeugdwerker in het dagelijkse leven. Ik heb gewerkt met groot en klein, jong en oud, blank en gekleurd. Toch valt deze ervaring als vrijwilliger bij JOKO KOPE met niets te vergelijken. Dat valt natuurlijk deels te wijten aan het feit dat ik er voor het eerst helemaal alleen op uit trok, maar ook de cultuur en de organisatie waren voor mij (wereld)vreemd.
Bij aankomst (met wat vertraging, zoals dat hoort in Afrika) een warme ontvangst door Sylvia. Letterlijk én figuurlijk. Want het mag hier dan bijna-regenseizoen zijn, bij aankomst was het toch even naar adem snakken van de hitte. Gelukkig went dat snel. Al snel leerde ik ook de kinderen van het weeshuis kennen. Op dag 1 mocht ik al meteen 2 kinderen vergezellen bij de tandarts, wat best spannend was voor iedereen 
Bij aankomst in het weeshuis in Wli werd ik overrompeld door 21 onbekende gezichtjes, die er stiekem voor mij allemaal hetzelfde uit zagen. Het was wel even wennen om te merken dat kinderen in Togo wat meer tijd nodig hebben om open te bloeien dan ik dacht. Bovendien begreep ik geen woord van het Togolese Frans en begreep ik niet dat de kinderen in het weeshuis het over mij hadden als ze ‘tata’ (juffrouw) zeiden, of als mensen op straat ‘jovo’ (blanke) roepen. Het is een raar gevoel om voor 1 keer zélf de vreemde eend in de bijt te zijn.
Sylvia kan uren vertellen over haar ervaringen hier in Togo. Wat een geëngageerde dame! Via veel vrijwilligerswerk kent ze Lomé door en door, en daardoor dus ook de cultuur. We bezochten samen enkele projecten waaraan zij deelnam in het verleden, zoals Ange (een centrum voor straatkinderen) en het strandproject met jongeren die op straat en op strand leven. Ook tijdens vele andere activiteiten en bijeenkomsten kreeg ik de kans om deel te nemen. De zondagmis in de kerk en het oudercomité van de school waren momenten die het meeste indruk op mij gemaakt hebben. Met de juiste dosis liefde en discipline probeert Sylvia de 21 kinderen elke dag alles te geven wat ze nodig hebben, al loopt dat natuurlijk niet elke dag even hard van een leien dakje. Daarnaast is Sylvia ook directrice in het kleurschooltje vlakbij het weeshuis. De scholen in Togo zijn niet te vergelijken met die in België. Naast het feit dat de gebouwen vaak erg primitief zijn (behalve dan in het nieuwe gebouw van de kleuterschool), zijn de lessen ook niet altijd even stipt. Zo weet je nooit vooraf wanneer de zomervakantie precies zal starten en eindigen. Dit jaar belooft het een lange vakantie te worden van maar liefst 4 maanden. Dat betekent dus extra werk in het weeshuis tijdens de zomermaanden…
Zelf hoopte ik een projectje te kunnen opstarten dat het weeshuis kon helpen bij zaken waar wegens tijdsgebrek moeilijk aan kan gewerkt worden. Helaas merkte ik dat hier tijdens de examenperiode (de periode waarin ik in het project verbleef) geen ruimte voor was. De kinderen hebben baat bij een strakke structuur en deze dagdagelijkse taken nemen nu eenmaal veel tijd in beslag. Dat niets hier zoals gepland loopt in Afrika, is wel een understatement. ☺ Zo is bereik in Wli zo goed als onmogelijk. Best wel lastig als je af en toe contact wil hebben met het thuisfront… Bovendien had ik niet verwacht dat het als blanke vrouw in Afrika best moeilijk kan zijn. Dat betekende dat ik uitstapjes in mijn eentje beter kon vermijden, waar ik mezelf niet helemaal op voorbereid had. Al deze zaken bij elkaar maakten dat ik, ondanks het feit dat ik helemaal fan ben van het project, niet helemaal mijn ei kwijt kon als vrijwilliger. Daarom besliste ik om mijn avontuur enkele weken eerder stop te zetten dan verwacht. Maar zoals ze hier in Togo zeggen… “ça va aller”. Alles komt altijd goed. Ik neem de ervaringen en de andere kijk op de wereld mee in mijn hart, en ik ben Joko Togo en vooral Sylvia voor altijd dankbaar dat ik dit mocht meemaken. Ik neem mee dat het leven nooit loopt zoals je het plant, en dat na regen altijd zonneschijn komt (ook in het regenseizoen)! ☺
1000x dank!
Iris
